Thailand - Cambodja

Het is 10 juni en we bevinden ons in Sukhothai. Bij ons guesthouse huren we een scooter om naar de oude stad te rijden en na tien kilometer hebben we een lekke band. Dus maar even een belletje gepleegd en de eigenaar komt naar ons toe gereden. Even verderop kan de band vervangen worden en er wordt ons gevraagd om omgerekend €3,20 te betalen. Wij zijn het er uiteraard niet mee eens, want wij vinden dit toch niet onze schuld. Na een poosje bakkeleien weten we het af te maken op 50/50. We blijven toch Hollanders...
We vervolgen onze weg naar de oude stad, die alleen nog uit ruïnes bestaat. Dit is in de dertiende eeuw de eerste hoofdstad van het Thaise koninkrijk geweest. Het is er heerlijk rustig, dus op ons gemak kunnen we alles bekijken.
Op de terugweg besluiten we nog even van de grote weg af te wijken en eens een stukje binnenland te gaan bezichtigen. Zo kom je wel mooi op plekken waar je geen toerist ziet en als we op een gegeven moment op een parkeerplaats bij een waterval staan moet ik bij de locals aan tafel komen om een borrel te drinken. Ze spreken geen woord Engels, maar toch erg leuk!

Vanuit Sukhothai vervolgen we onze weg naar Chang Dao in het noorden van Thailand. Omdat het momenteel laagseizoen is zijn her en der de kamerprijzen soms wel met 60% gekelderd, dus hebben we voor heel leuk geld een honeymoon bungalow tussen de boomtoppen.
We huren er een scooter en rijden naar een tempel om vervolgens de bergen in te trekken. Hier komen we een aantal dorpjes tegen waarvan je je afvraagt waarom hier zo afgelegen überhaupt mensen wonen in hutjes. Waarschijnlijk omdat de omgeving zo verschrikkelijk mooi en rustig is!!!
Onze buurvrouw heeft volgens de Lonely Planet een super goed restaurant, dus daar besluiten we 's avonds te gaan eten. Het is inderdaad vreselijk lekker en niet het eten dat je hier doorgaans krijgt. Uiteraard is het voor Thaise begrippen behoorlijk duur, maar als we het dan weer vergelijken met thuis dan hebben we een wel héél goede prijs/kwaliteit verhouding gehad.

De volgende dag vertrekken we naar Pai, een klein dorpje in een vallei waar je meer backpackers ziet dan Thaise mensen, maar de sfeer is er wel super relaxed. Er zitten een aantal erg leuke live muziek locaties, waaronder het openlucht jazzcafé van onze buurman.
Ook hier weer een scooter, ditmaal een 200cc, mag je bij ons niet eens op rijden zonder motorrijbewijs, en bezoeken een waterval en een Buddah hoog in de bergen vanuit waar je een mooi uitzicht hebt over de vallei.
Als we de volgende dag naar een klein dorpje 25 kilometer noordelijker willen rijden om al het toerisme even te ontvluchten komen we vlak voor aankomst in een ontzettende hoosbui terecht. In de vallei was het weer prima, maar in de bergen kan het soms heel anders zijn blijkbaar. Helaas hadden we geen regenjas bij ons, dus we schuilen onder een boom en worden alsnog drijfnat. Omdat we het inmiddels behoorlijk koud beginnen te krijgen (en dat bij dik 30 graden) besluiten we om terug te rijden. Eenmaal uit de bui is het weer een stuk warmer en drogen we gelukkig, mede door de rijwind snel weer op. Wel jammer dat we ons doel voor vandaag niet hebben gehaald.

Onze gehuurde scooters kunnen we in Chiang Mai inleveren, dus we maken de hele toch door de bergen over 135 kilometer. Onze backpacks worden daar met een busje heen gebracht, dus dat is ideaal. Het is een erg mooie weg met ontzettend veel bochten en uiteindelijk komen we naar ruim vier uur aan. Guesthouse gezocht, even opgefrist en om 15:30 hebben we afgesproken met Jos en Karin die in Thailand op vakantie zijn. Toevallig zaten zij vorig jaar op wintersport ook in Mayrhofen toen wij daar zaten en Linda kent Karin uit Heeten. We gaan gezellig borrelen, eten en bijkletsen!
Na heerlijk weer eens te hebben uitgeslapen bezoeken we wat tempels in de stad en vandaag zien we zowaar twee keer de massagesalon. Één keer voor een Thaise- en één keer voor een oliemassage, heerlijk en het kost hier niks!!!
Wederom tikken we een scooter op de kop voor twee dagen en touren wat rond. Het verkeer is hier echt super chaotisch, maar met een klein beetje 'brutaliteit' is het erg leuk om doorheen te crossen. We trekken de bergen in om een paleis en een tempel te bezoeken en hebben van hier uit een prachtig uitzicht over de stad. 'S avonds hebben we weer met Jos en Karin afgesproken en na het eten scheiden onze wegen, want zij vliegen morgen weer verder naar één van de eilanden voor de kust en wij reizen verder noordelijk naar Chiang Rai.

Hier doen we wederom wat sightseeing vanaf de scooter, toch wel ideaal, vooral omdat je zo vrijheid hebt en ook van de gebaande paden afkomt. Ook gaan we met een georganiseerde tour mee. We beginnen bij The White Temple, die meer met hedendaagse kunst te maken heeft dan Buddah verering. Erg mooie exposities en muurschilderingen binnenin de tempel, waar de oplettende kijker onder andere Michael Jackson en 9/11 kan spotten. We komen ook bij de Longneck Karen, je weet wel die mensen met al die ringen om de nek, maar dit voelt voor ons toch een beetje als aapjes kijken, niet echt leuk dus. We rijden naar de grens met Myanmar en het drie landen punt bij Myanmar/Laos/Thailand waar we ook een stukje met de boot over de Mekong River varen. Het jammere van deze tour is dat we wel heel veel tijd doorbrengen op allerlei marktjes die hetzelfde verkopen en waar we niet op zitten te wachten.

Vanuit Chiang Rai gaan we met een kort binnenlands vluchtje terug naar Bangkok om van hieruit met de bus een ferry naar Ko Chang door te reizen, een eiland al redelijk dicht bij Cambodja. Hier pakken we even lekker een paar dagen rust, toeren wat rond op de scooter en profiteren wederom van het laagseizoen want we zitten in een heerlijke bungalow, met veranda, dus de avonden brengen we lekker daar door. Helaas regent het de eerste twee dagen wel behoorlijk veel.
Gelukkig is het de laatste dag wel mooi weer en dat maakt zo'n eiland toch een stuk leuker. Dus zo sluiten we Thailand toch fijn af.

Argentinië stond tot dusver hoog in onze ranking, maar Thailand komt zeker op gelijke hoogte. Het is een super mooi land, met prachtige natuur en cultuur, vriendelijke mensen, erg makkelijk te bereizen en vooral goedkoop! Helaas is vier weken uiteraard weer veel te kort en ook hier komen we zeker wel weer terug, dan om het noordoosten te ontdekken!

Met de minibus worden we aan de grens met Cambodja gedropt. Hier is het allemaal nogal wazig en met allerlei slinkse babbeltrucks worden we toch weer geld afhandig gemaakt. Het is maar Eurotjes werk, maar toch, dit soort gezeik probeer je te voorkomen. Vervolgens rijden we met een grotere bus door naar Phnom Penh en het valt meteen al op dat de wegen hier een stuk slechter zijn en met name het plastic afval een serieus probleem is. Iedereen dondert alles maar van zich af en het lijkt af en toe een openbare vuilnisbelt.
Het hotel dat we hebben uitgezocht blijkt naast een pand te zitten dat verbouwd wordt, dus 's morgens om 07:00 uur worden we al gewekt door de breekhamers (10702). Ze proberen ons nog een andere kamer aan te bieden, maar ook hier veel kabaal. We besluiten wat anders te gaan zoeken, want dit werkt niet zo.
Met een veel te dure tuk-tuk (shit, weer niet goed ingelezen) laten we ons droppen op het vliegveld om Ellen op te halen. Leuk om elkaar na tien maanden weer te zien!!! Uiteraard leren we Ellen ook toepen en 's avonds gaan we naar de typisch Cambodjaanse bbq met Wilco en Frida. Ook leuk om hen weer te zien na vorige maand in Bangkok!!! Het is een soort mix van bbq en steengrillen, maar in ieder geval erg lekker en erg gezellig.

De volgende ochtend gaan we bij de stichting Colt, waar Wilco en Frida voor werken, op bezoek. Mooi om te zien wat ze hier doen. Voor ons in het westen zijn bepaalde zaken vanzelfsprekend, maar dat is hier toch echt anders. Kinderen wordt naast onderwijs ook bijgebracht hoe ze om moeten gaan met o.a. bezittingen, geld en afval! Het is misschien maar een druppel op een gloeiende plaat, maar in ieder geval een begin en laten we hopen dat dit over de komende generaties doorgegeven wordt!!!
We bezoeken daarna een stuk land dat is aangekocht door de stichting waar ze nieuwbouw aan het realiseren zijn en in de toekomst meer op community niveau willen opereren in de omliggende wijken.
We lunchen nog even gezellig met zijn vieren om daarna de "Killing Fields" te gaan bezoeken. Ten tijde van het bewind van Pol Pot en de Rode Khmer ('75-'79) zijn er in Cambodja naar schatting zo'n 1.600.000 mensen geëxecuteerd. Dit gebeurde niet met kogels, want die waren te duur, maar eigenlijk gewoon met alles wat voor handen was. Mensen werden echt letterlijk doodgeslagen en vervolgens in massagraven gegooid. Op deze plek bevinden zich zesentachtig van deze graven, waaronder één met lichamen zonder hoofd en één met baby's en vrouwen. De baby's werden bij de voeten gepakt en tegen een boom doodgeslagen om vervolgens in het graf gegooid te worden. We zaten op de terugweg in de tuktuk allemaal wat stilletjes om ons heen te kijken, want dit heeft toch wel behoorlijk indruk achter gelaten en het moest even bezinken.
Omdat we toch al midden in de 'ellende' zitten gaan we ook naar de S21 gevangenis welke in de stad zelf ligt. Aanvankelijk werden de gevangenen hier gemarteld en gedood, maar toen de capaciteit hier te klein werd zijn ze over gegaan op de massa-executies. Dit gebeurde niet alleen in Phnom Penh, maar door heel Cambodja heen.

Vanuit Phnom Penh nemen we de bus naar Siem Reap om de volgende dag Angkor Wat te kunnen gaan bezoeken. We vinden een leuk guesthouse waar 's avonds zowaar een quiz wordt gespeeld. Quizzers als we zijn (we quizzen thuis ook met enige regelmaat) doen we mee en spontaan hebben we er een vierde teamgenoot bij, Donald uit Chicago. Helaas blijkt de quiz van een behoorlijk niveau en helaas worden we derde van de drie... Eigenlijk moeten we op tijd naar bed, maar daar is het na de quiz nog net iets te gezellig voor en dat merken we dan de volgende ochtend als we om 04:30 uur op moeten staan om de zonsopgang bij Angkor Wat te gaan bekijken.

Angkor Wat is het grootste religieuze complex ter wereld en het symbool voor Cambodja. De tempel bestaat uit allemaal kleine kamertjes en gangetjes die keurig zijn gerestaureerd en ondanks dat het pas rond 06:00 uur 's ochtends is, is het toch al behoorlijk druk. We bezoeken nog een aantal andere tempels waaronder één die totaal door bomen is overgroeid. Eigenlijk staat er voor deze ochtend nog meer op het programma, maar omdat we het wel allemaal een beetje van hetzelfde vinden, last hebben van de hitte en best wel moe zijn, besluiten we terug te keren naar het guesthouse.
Als we op de kamer zijn en mijn shirt uit wil trekken vergeet ik even dat er een ventilator aan het plafond hangt te draaien en haal mijn hand om meerdere plekken diep open. Au!!! Toch maar even naar de apotheek om even wat jodium en dergelijke te halen, want infecties wilje niet in een land als dit.
Linda spendeert de rest van de dag in bed en op het toilet, want die blijkt ineens behoorlijk ziek te zijn. Gelukkig duurt het maar één dag en kunnen we de volgende dag onze reis weer vervolgen.

We komen terecht in Kratie om zoetwater dolfijnen te spotten. Dit soort is uitstervend en naar schatting zijn er nog zo'n vijfentachtig van in de rivier. Met een bootje kunnen we behoorlijk dicht bij komen en deze dieren zwemmen op een walvisachtige manier, heel anders dan wij van dolfijnen gewend zijn.

Morgen vertrekken we richting de kust om nog even lekker een paar dagen te relaxen op één van de eilanden, alvorens Ellen helaas weer naar huis toe moet.
Zelf realiseren wij ons dat het voor ons ook niet al te lang meer duurt helaas, dus dit is wel één van de laatst posts. Als we weer terug zijn vertellen we iedereen uiteraard graag alles nog eens in geuren en kleuren!!!