New Zealand

Ja, we leven nog! Het is eigenlijk al weer veel te lang geleden dat we gepost hebben, maar daaruit kan je wel opmaken dat we ons niet vervelen. Excuses aan onze trouwe (ongeduldige ;-) ) volgers, we zullen proberen het volgende blog wat sneller in de lucht te krijgen.

Vanaf Paaseiland zijn we naar Tahiti gevlogen waar we tegen middernacht aankwamen en door de eigenaar van het appartement werden opgehaald vanaf de luchthaven. Een prima appartement met gelukkig een airco, want het was behoorlijk warm op het eiland. Eigenlijk hebben we hier niet zo gek veel uitgespookt, maar dat was ook niet onze intentie. We vonden het wel lekker om even een paar daagjes rust te nemen, wat zaken als visa's en vluchten te regelen en bij de plaatselijke brouwerij op het terras neer te ploffen.
We hebben een dagje een auto gehuurd om het eiland te verkennen, rondje van 130 km om het eiland heen want middenin is er niks. Helaas kwam deze dag de regen met bakken uit de lucht, dus erg veel hebben we helaas niet kunnen zien. We zijn nog wel even bij Tahepoo wezen kijken, daar moet de grootste surfgolf ter wereld zijn, maar ook die was in geen velden of wegen te bekennen helaas. Al met al was het best lekker om zo even een paar dagen te relaxen alvorens door te reizen naar New Zealand.

Op maandag 19 januari komen we wederom tegen middernacht aan in Auckland na door de datumgrens te zijn gevlogen. Er rijden daar prima pendelbussen van de luchthaven richting het centrum, dus we zijn vrij vlot bij ons hostel. Dit type hostel is wel even wat anders dan we gewend zijn van Zuid Amerika. Ontzettend massaal en iedereen gaat er in de anonimiteit op, maar goed, we hebben een bed.
De volgende dag kom ik (Jasper) tot de conclusie dat ik mijn bankpas kwijt ben. Ja het gaat lekker... Dus weer het een en ander regelen en gelukkig krijg ik een nieuwe pas opgestuurd naar het adres waar we onze campervan in gaan leveren. We lopen wat rondjes door de stad en wat opvalt is dat alles hier erg relaxed en schoon is. In de loop van de middag ploffen we bij een brouwerij op het terras neer, alwaar we met Rob en Patricia hebben afgesproken, want die zijn vandaag in Auckland aangekomen. En jawel, rond de klok van vijf uur hebben ook zij het terras gevonden. Erg leuk om elkaar zo aan de andere kant van de wereld te treffen!!! We drinken gezellig een paar biertjes samen, kletsen bij en gaan 's avonds met zijn vieren uit eten. Lekker buiten, want het is hier tenslotte zomer.
Voor de woensdag staat er een wijntour op het programma, die zij reeds geboekt hadden, dus we kunnen gewoon vrolijk aansluiten. Ons clubje bestaat nu uit zes personen, want ook Esther en Emile, die met Rob en Patricia op vakantie zijn, zijn mee. We gaan met de ferry naar Waheiki Island waar zo'n vijfentwintig vineyards zijn en waarvan we er vier gaan bezoeken en gaan proeven. De tweede is eigenlijk het leuks, die doet wine-food-wine; je krijgt een wijn te proeven, uitleg over de smaken, vervolgens een erg lekker hapje en dan weer dezelfde wijn die ineens heel anders smaakt. De verschillende hapjes zijn dan ook zorgvuldig bij de verschillende wijnen gekozen. We eindigen deze tour uiteindelijk met een prima lunch op het eiland, uiteraard onder het genot van een wijntje, alvorens we weer bij de ferry worden afgezet.
We drinken op het vaste land nog even wat met zijn allen, waarna wij met zijn vieren nog even de pub in duiken. We hebben tenslotte nog genoeg bij te praten...
De volgende en laatste dag die we samen hebben spenderen we in de wijk Parnell. Een erg rustieke wijk met mooie houten huizen. We lunchen met zijn zessen bij een Thais restaurant dat prima eten serveert om vervolgens met zijn vieren maar weer een terrasje op te zoeken. Het zijn 3 onwijs leuke dagen zo, met een hoop eten en drinken! Uiteindelijk wordt het dan helaas op vrijdag alweer tijd om afscheid te nemen van elkaar. Rob en Patricia droppen ons bij de verhuurder van de campervan waarna zij doorrijden naar het vliegveld om weer terug naar Nederland te vliegen. Bedankt jongens het was echt supertof!!!
Dit keer heet onze campervan geen Tina, maar Arnold Schwarzenegger en hij lijkt wel wat minder compleet dan Tina, daar moeten we dus nog even wat aan doen. Met toch wel wat zenuwen voor het links rijden vertrekken we richting Paihia aan de Bay of Islands, zo'n 250 km. boven Auckland. Uiteindelijk blijkt dat links rijden allemaal niks voor te stellen, je moet je in het begin alleen even goed concentreren. Bay of Islands is een schitterende baai met 144 grote en kleine en bewoonde en onbewoonde eilandjes in prachtig blauw water.
De eerste nacht in Arnold was een drama! Slecht bed, koud en beide zowat geen oog dicht gedaan. Dus maar eens even op zoek naar een 'Warehouse' zodat we het allemaal iets aangenamer kunnen maken. Gelukkig lukt dat aardig en slapen we de tweede nacht stukken beter.
Op zondag 25.01 hebben we een boottochtje door de baai waarbij we ook hopen dolfijnen te gaan zien. Het is een erg mooie tocht zo tussen alle groene eilanden door en uiteindelijk komen we op open zee terecht alwaar we een groepje dolfijnen spotten. Erg mooie en speelse beesten zijn dat! We varen door naar de 'Hole in the rock', een soort natuurlijke stenen tunnel op zee alvorens we voor een uurtje op een eilandje worden gedropt. Echt een schitterende en lekker rustige omgeving hier en nog altijd prima weer!
De volgende dag rijden we door naar Cape Reinga, het noordelijkste punt van New Zealand alwaar de Pacific en de Tasman Zee bij elkaar komen. Erg mooie omgeving en voor de Maori is dit een heilige plek, want van hier uit vertrekken de geesten van de doden naar het hiernamaals. Vlakbij vinden we een natuurcamping op een super mooie plek aan zee. Faciliteiten zijn hier nauwelijks maar het is er wel prima toeven.
Na twee dagen zuidwaarts te hebben gereden komen we aan in Raglan aan de westkust waar we maar eens lekker een dagje op het strand gaan liggen. Het is een strand met zwart zand en geweldige golven. Alle volwassen kerels zijn daarin weer net kleine kinderen!
We vervolgen onze weg via de Glowworm Caves richting Lake Taupo. Best mooi die druipsteen grot met gloeiwormen, maar de 49 dollar die je er voor moet betalen is toch wel enigszins overdreven.
Boven Taupo ligt een thermisch gebied dat 'Craters of de Moon' heet. Hier zijn behoorlijke kraters te vinden met stoom en sommige met borrelend modder. Gelukkig stinken deze niet zo erg als in Yellowstone, dus we kunnen vrij ademend een wandelingetje door het park maken.
Van hier uit rijden we door naar Tongariro National Park alwaar we de Tongariro Crossing willen gaan lopen. Deze wandeling staat bekend als één van 's werelds mooiste eendaagse wandelingen, maar daar aangekomen is het zulk slecht weer dat sowieso de wandeling de volgende dag niet plaats kan vinden. We staan als enige op een regenachtige camping de rest van de middag en het ziet er allemaal een beetje troosteloos uit. Het regent hier al drie dagen en gezien er geen wind staat verplaatst de regen zich ook niet. We besluiten om niet nog een dag af te wachten en de volgende ochtend door te rijden naar Wellington om tickets voor de ferry naar het Zuid-eiland te kopen. Het lijkt wel of heel New Zealand momenteel onder een grote regenwolk zit, want ook in Wellington komt de regen nog steeds met bakken uit de lucht. De camping die we hebben heeft ook al niet veel te bieden, dus dat betekend op tijd in bed, want buiten zitten is geen optie.
Gelukkig is het de volgende dag allemaal weer opgeklaard en kunnen we lekker buiten op het dek zitten terwijl we de oversteek maken naar het Zuid-eiland. Je komt bij dit eiland aangevaren in een prachtige baai met een hoop groene bergen om je heen. Van hier uit rijden we nog een uurtje of twee door richting Nelson zodat we al behoorlijk in de buurt zitten van Abel Tasman National Park waar we willen gaan wandelen.
Van de in totaal 51 kilometer lange 'Coastal Track', welke je in een dag of drie tot vier kunt lopen pakken wij de eerste 6 km. heen en terug. Het is een schitterende wandeling door een hoop groen met prachtige standen langs de kust. Je kunt hier zelfs op het strand en ander plekken kamperen, maar je moet dan wel lopend je hele hebben en houden meezeulen. Lijkt me wel gaaf om eens te doen! Omdat we al vroeg zijn vertrokken vandaag hebben we nog tijd genoeg om weer richting het het oosten te rijden. We pakken een camping in Blenheim in de Marlborough wijn regio, waar we natuurlijk ook weer een wijntour moeten gaan doen.
De volgende ochtend ziet het er allemaal vreemd mistig uit, maar er blijken bosbranden aan de gang te zijn. Het waait behoorlijk hard, dus dat helpt ook niet echt bij het bestrijden van deze branden. Gelukkig valt er 's nachts wat regen wat het blussen bevorderd.
Rond het middaguur worden we met een busje opgehaald voor onze wijntour. We doen dit keer vijf vineyards aan, maar hier blijft het niet bij vier wijnen proeven zoals in Waheiki, de laatste vineyards krijgen we er zelfs tien! Met name veel witte wijnen, want dat is zo'n 70% van de productie hier, maar ze maken ook erg lekkere pinot noir waar we maar even een flesje van gekocht hebben. 'S avonds zijn we lekker uit eten geweest en nog even een kroegje ingedoken waar ik zowaar 200 dollar uit een gokkast haalde waarvan ik nog steeds geen flauw benul heb hoe dat ding werkte...
Zaterdag morgen rijden we langs de kust naar Kaikoura waar het erg druk blijkt te zijn. Schijnbaar is dit weekend een lang weekend, dus veel mensen trekken er dan op uit. Gelukkig zijn er nog wel voldoende plekken op de campings, en we hebben het geluk dat er ook nog wel plek is op de tours die we hier willen doen. Via de i-Site, dat is hier zeg maar de VVV, boeken we voor zondag een whale-watch tour en dinsdag morgen gaan we zwemmen tussen de wilde dolfijnen. Erg goed geregeld al die i-Sites hier in New Zealand. Ze voorzien je van alle nodige informatie en boeken ook alles voor je zodat je niet zelf constant alles uit hoeft te zoeken.
Op zondagmiddag komen we bij het incheck punt aan en blijkt de tour sowieso een half uur vertraagd als hij al door gaat. De walvissen zitten vandaag behoorlijk ver uit de kust en de zee is behoorlijk ruw vandaag. Uiteindelijk wordt dan toch het sein op groen gezet. We horen van mensen die net terug zijn dat de zee inderdaad behoorlijk ruw is en dat ze helemaal geen walvissen hebben gezien, afwachten dus! Na een uur gevaren te hebben waarbij de nodige papieren zakjes aan boord zijn gevuld treffen we de eerste walvis. Wat een joekel van een beest, 18 meter lang. Hij ligt rustig een paar minuten aan de oppervlakte alvorens een klassieke met de staart in de lucht duik te maken. Wat een schitterend gezicht!!! We varen verder en na een paar minuten treffen we nummer twee. Helaas duikt deze na enige tijd onder zonder zijn staart te laten zien. Goed, wij hebben het ondanks de ruwe zee toch wel getroffen en als klap op de vuurpijl treffen we op de terugweg een groep van honderden dolfijnen. De kapitein besluit nog even te stoppen en iedereen mag naar buiten het dek op om foto's te maken. Overal en zo ver je kan kijken alleen maar dolfijnen, echt super gaaf. Weer terug aan wal gaan we nog even een biertje drinken met een Nederlands stel waar we tijdens de tour mee aan de klets kwamen en die hier op vakantie zijn. Al met al een super dag gehad zo!!!
Vandaag hebben we even niks en dat geeft mooi de tijd om dit blog bij te werken, een route voor de komende dagen uit te stippelen en even wat inkopen te doen. We hebben nog twee weken New Zealand voor de boeg alvorens we richting Australië gaan. Het was wel even omschakelen na Zuid Amerika, maar zoals jullie zien vermaken wij ons dikke prima hier!!!