Cuzco en Machu Picchu

Op vrijdag 21 november stonden we om 05:00 uur naast ons bed omdat we om 08:30 uur via Lima naar Cusco moesten vliegen. Twee korte vluchtjes en 's middags rond 16:00 uur kwamen we bij ons hostel aan. We zitten redelijk centraal dus maar eens even in het centrum van de stad gaan kijken. Het middelpunt is Plaza de Armas en daar zijn we maar eens een kroegje ingedoken met een mooi balkonnetje met uitzicht over het plein. Omdat deze plek op de Unesco werelderfgoedlijst staat zijn terrasjes niet toegestaan. Aan de bar komen we in gesprek met Wilfred, een Arnhemmer die al een jaar of zes in Cusco woont en ons de volgende avond wel mee wil nemen naar een leuke kroeg met livemuziek.

Zaterdag zijn we maar eens op zoek gegaan naar een touroperator waarmee we naar Machu Picchu kunnen. Je hebt er echt tientallen, dus je ziet door de bomen het bos niet, maar volgens mij hebben we wel een goede gevonden. Dinsdag vertrekken we voor een 3 daagse wandeltocht waarna we op dag 4 bij Machu Picchu uit zullen komen.
'S avonds hadden we met Wilfred afgesproken en hebben we een super leuke avond gehad met een prima bandje! Wilfred is reisbegeleider bij Koning Aap en heeft momenteel vakantie, maar hij bood ons wel aan om ons de volgende ochtend, geheel vrijwillig, door Cusco te leiden. Dat hebben we natuurlijk niet afgeslagen!

De volgende ochtend met een redelijk zwaar hoofd met ons drieën een ontbijtje genuttigd en vervolgens zijn we de stad ingetrokken. Super dat je nu op plekjes komt en dingen hoort die je anders aan je voorbij laat gaan. Cusco is een oude Inca stad en dat is met name aan de bouwstijl te zien. Stenen die naadloos zonder voegen op elkaar aansluiten en dat allemaal 500 jaar geleden gemaakt. Even de centrale markt bezocht waar gebraden cavia's en koeienkoppen liggen, die we maar niet geprobeerd hebben!
Wel grappig dat je hier op straat regelmatig de vraag krijgt of je weed of cocaïne wil kopen. Alsof wij zo gek zijn en hier jaren in de bak willen zitten; die gasten werken zelfs met de politie onder één petje!

Maandag even wat inkopen en dergelijke gedaan als voorbereiding op onze tocht naar Machu Picchu en om 17:00 uur een briefing gehad. Typisch Peru, wij zijn er netjes op tijd, maar het kantoor zit nog dicht. Uiteindelijk een minuutje of tien later komen er dan toch wat mensen om de hut open te doen. We worden dinsdag morgen al om 03:30 uur opgehaald, dus dat wordt vroeg het bed in vanavond.

Om 03:00 gaat de wekker en om 03:30 worden we opgehaald en lopen we richting de opstapplaats. Met een man of 30 stappen we om 04:00 uur in de bus richting het begin van de trail. De eerste dag lopen we 19 kilometer in ongeveer 8 uur en stijgen we van 2900 naar 3900 meter. Prachtige tocht, maar wel zwaar. Er zitten een aantal vreselijk steile stukken in, maar uiteindelijk is tegen het eind van de middag toch iedereen bij het eerste kamp. We hebben eigen dragers (ezels) en koks bij ons en die mannen maken prima maaltijden. We slapen in tentjes welke in een grote professorische tent zijn opgesteld want er staat een behoorlijk koude wind. Iedereen ligt er op tijd in want de volgende ochtend is het weer vroeg dag.

Om 4:45 uur worden we gewekt met coca-thee en om 5:30 worden we aan het ontbijt verwacht. De eerste 4 uur van vandaag zullen het zwaarst zijn waarbij we stijgen van 3900 naar 4629 meter. Er wordt de mogelijkheid geboden om een paard te huren voor dit stuk en dat zagen Linda en een Braziliaanse wel zitten dus die kwamen mooi relaxed boven. Dit stuk was inderdaad afzien en het zijn ook eigenlijk geen gebaande paden meer. Eenmaal op het hoogste punt aangekomen vergeet je al het lijden en geniet je van een prachtig uitzicht, Salkantay Mountain. Vanaf hier is het vrijwel alleen nog maar dalen en bereiken we in de middag ons tweede kamp in Chaullay op 2900 meter. De tocht van vandaag was 21 kilometer, dus een lekker koud biertje ging er wel in.

Op donderdag vertrekken we wederom op tijd, rond 07:00 uur en hebben we een makkelijke dag voor de boeg. 13 kilometer in 5 uurtjes en 's middags heeft iedereen voor zichzelf. Aangekomen in Sahuayacu Playa lunchen wij nog met zijn allen waarna de groep zich opsplits omdat er mensen een 4 of 5 daagse tour hebben geboekt. Wij stappen in een busje en rijden richting het treinstation van Hidroelectrica. Hier aangekomen kun je kiezen voor de trein of je loopt de laatste 11 kilometer naar Aguas Calientes. Linda's benen en voeten willen echt niet meer dus we besluiten de trein te nemen. Achteraf had ik hier wel spijt van, want de looproute was via het spoor en leidde langs schitterende plekken en je kon Machu Picchu al zien liggen.
Eenmaal bij ons hostel in Aguas Calientes aangekomen eerst maar eens een lekkere warme douche genomen en een biertje gedronken met wat andere backpackers die wij daar troffen. 'S avonds kregen wij onze tickets uitgereikt en bleek dat we de volgende ochtend wederom om 4:00 uur op moesten staan. Dan is het natuurlijk niet erg handig dat je nog tot 23:00 uur op het terras blijft zitten, maar ja, het was iets te gezellig!

Dan nu eindelijk naar de plek waarvoor we gekomen zijn, Machu Picchu. Je kon kiezen of je er met de bus heen wilde of ging lopen, wat één lange trap is met een hoogte van 400 meter. Ik besloot, samen met een Mexicaan, het laatste te doen. Halverwege vroeg ik mij af waarom, want dit was echt loodzwaar. Maar eenmaal boven aangekomen en met de eerste blikken op Machu Picchu vergeet je alles en gebeurt er echt even iets met je, schitterend!!!
We krijgen eerst een rondleiding met een gids van ongeveer anderhalf uur en krijgen de hoogtepunten te zien. Helaas is het na 3 dagen lopen in mooi weer nu regenachtig, mistig en koud. Na de tour besluiten we eerst even naar de uitgang te gaan, want binnen mag je niet eten en drinken. We zijn samen met de Mexicaan en een Sri-Lankese Brit en iedereen is totaal uitgeput. Na een poosje schuilen voor de regen besluiten we om toch nog een keer naar binnen te gaan en gelukkig nam toen de vermoeidheid af. Het is echt enorm indrukwekkend dat de Inca's deze stad op deze plek hebben gebouwd. Na nog een uurtje te hebben rondgelopen nemen we de bus naar beneden, alwaar we de rest van de dag door moeten brengen omdat onze trein terug pas om 18:35 vertrekt. Voor de lunch maar een alpaca geprobeerd, wat een neefje is van de lama. Prima stukje vlees! De trein terug is een prima schone en redelijk luxe trein en na nog een stukje met de bus komen we rond 22:30 aan in Cuzco. Alles doet zeer, de voeten zijn aan alle kanten kapot, maar wat was het een onvergetelijke ervaring!!!

Zaterdag slapen we eerst maar eens lekker uit want dat hebben we wel verdiend na 4 dagen op onmogelijke tijden opstaan. Vervolgens gaan we maar eens op zoek naar naalden en tape om alle blaren te verzorgen. 'S avonds hebben we het, tot nu toe, lekkerste stuk vlees ooit gegeten. Wat was dat een malse en sappige biefstuk, heerlijk!

Zondag doen we nog even lekker rustig aan, maandag ga ik nog een stuk lopen langs een aantal Inca ruïnes en blijft Linda met haar zere voetjes achter in Cuzco. Dinsdag trekken we weer verder richting Lago Titicaca, wat ook erg mooi schijnt te zijn.

We houden jullie op de hoogte!