Java - Thailand

In Yogyakarta zijn we een weekje blijven hangen. Vanaf hier hebben een tour naar Borobodur gedaan. Wederom met zonsopgang, dus dat betekende weer vroeg uit bed. De zonsopgang was heel mooi, maar normaal moet je dan de Borobodur tempel kunnen zien liggen, maar vanwege de mist die bleef hangen hebben we dat helaas niet goed kunnen zien. Daarna een bezoek aan de tempel zelf, en daar waren heel veel schoolkinderen die interviewtjes met je willen doen om hun Engelse taal te verbeteren. Dus hebben we beiden heel aardig meegedaan met een groepje studenten. Maar op een gegeven moment toch maar afgekapt, want anders hadden we er nu nog gestaan met ze en hadden we zelf niks van de tempel gezien. De tempel was trouwens prachtig en opgebouwd (en herbouwd na een aardbeving) uit ca. 2 miljoen enorme steenblokken met veel uitgekerfde wandtekeningen. Tevens hebben we een bezoek gebracht aan het paleis van de Sultan, het waterpaleis en Vredenburg (oud fort van de Nederlanders), wat nu een museum is en laat zien dat de Nederlanders zich niet heel netjes hebben gedragen in Indonesië.
Ook hebben we nog een kookcursus gedaan en hebben we geleerd hoe je een kipcurrie moet maken, een gerecht met aubergines en we hebben leren sambal maken. Dat was echt een hele leuke middag (echter niet bij de Sultan in de keuken hoor!). Op de zondag zijn we nog naar de Prambanan tempel geweest. En ja hoor, wéér allemaal studenten en daar hadden we geen zin in die dag, dus hebben we ze afgewimpeld met 'zondag rustdag'. Dus al met al hebben we best veel dingen gezien en gedaan in Yogyakarta.
Daarna hebben we de trein gepakt naar Cirebon, waarvan ik dacht dat dat leuk was omdat er volgens de Lonely Planet nog wel wat Nederlandse historie zit met Delfsblauwe tegeltjes etc. Er is een kraton van de Sultan (idd met een aantal Delfsblauwe tegeltjes) en er zijn grotten (Gua Sunyaragi) met allemaal geheime kamertjes en trappen die nergens naartoe leiden. Oorspronkelijk gebouwd als waterpaleis voor de sultan. Maar verder was er helemaal niks te doen in die stad! Echter we hadden 3 nachten geboekt en waren heeeel erg blij dat we met de trein richting Jakarta konden. Niet omdat Jakarta nou zo'n mooie stad is, maar daar woont onze vriend Arthur, en bij hem zouden we dat weekend gaan logeren! Arthur had geregeld dat we van het station werden opgepikt en netjes bij zijn appartement werden afgeleverd! Superleuk om hem weer te zien en ook om te zien waar hij woont en werkt! Gelijk 's avonds maar de kroeg ingedoken met hem en 2 van z'n Nederlandse collega's en de biertjes hebben rijkelijk gevloeid! Eigenlijk hebben we dat weekend niet veel meer gedaan dan bijkletsen eten en drinken. Maar het was supergezellig!! Thanks lieve Arthur!! Tot straks in Holland!! Iiiiyyyaaaaaaaa (intern grapje).
Tevens was dit het einde van onze tijd in Indonesië! Bali en Gili Island vonden we heel prettig en heel relaxed. In Java hebben we heel veel mooie dingen gezien, maar vonden we de sfeer wel wat minder. Maar er is dus een einde gekomen aan ons bezoek aan Indonesië, en wij vertrekken heerlijk naar Thailand.

Maandag 1 juni komen we eind van de middag aan in Bangkok en belanden in een hotel dat Wilco Schijff ons heeft aanbevolen. Wederom een leuk hotel in een superleuk buurtje. Aangezien we de hele dag hebben gereisd gaan we lekker eten (ja, dat kan hier wel) en daarna bijtijds naar bed. De volgende dag bezoeken we Wat Phra Kaew en Grand Palace, waarvan onze ogen nog steeds blinken. Echt prachtige gebouwen, beelden en Boeddha's maar alles voornamelijk van goud en blingbling. Je weet echt niet waar je kijken moet. Daarna lekker geluncht in ons eigen wijkje en vervolgens met een 'locals boot' (1 van de goedkoopste manieren om hier te reizen) naar Wat Pho gegaan om de grootste liggende gouden Boeddha te bekijken. Ook erg bijzonder om te zien. Nadien dachten we dat het wellicht leuk was om met een tuktuk naar het hotel terug te gaan, maar hier lopen weer eens vreselijke toeristennaaiers rond. Vroegen dus voor een ritje 400 bath, terwijl we dus voor 30 bath diezelfde afstand met het local bootje kunnen doen. Kniepers als we zijn, hebben we weer fijn het bootje teruggenomen.
De dag erna zijn we naar Chinatown geweest. Hele smalle steegjes met allemaal kraampjes/winkeltjes met stoffen en prullaria wat je er allemaal kunt kopen. Heel erg lekker geluncht langs een enorm vies klein kanaaltje waarin ook nog een paar lizzards rondliepen. Bizar hoe lekker je bij simpele straattentjes kunt eten voor weinig geld, maar dat de omgeving soms echt goor kan zijn. Ook de grote rivier is zo enorm vervuild. Er drijft onwijs veel plastic in! Echt zonde!

Donderdagochtend staan we vroeg op om met Co van Kessel te gaan fietsen door Bangkok. Co zelf blijkt 3 jaar geleden overleden te zijn, maar de zaken gaan gewoon door. We gaan met 3 Thaise vrouwelijke gidsen, een Belgisch stel met 2 kinderen en een Nederlandse vrouw met 1 kind op weg. Eerst richting Chinatown waar we onder andere door een vers voedselhal (vlees/vis) fietsen en daarna met een pontje over de rivier waar we in een andere rustigere wijk van Bangkok belanden. Hier bezoeken we nog een tempel met de grootste zittende Boeddha (ja,ja ook weer van goud). Vervolgens stappen we met fietsen en al in een snellere boot en crossen we door de kanalen richting het buitengebied van Bangkok. Daar worden we weer afgezet en fietsen we over betonnen fietspaden (die soms best eng zijn met haakse bochten) door rijstvelden en wijken waar soms aan de ene kant van de straat de rijken wonen en aan de andere kant de armen. Het contrast is dus best groot!! Onderweg moeten we vaak best lachen want onze Thaise gidsen kunnen ook een beetje Nederlands (omdat hun clientèle voornamelijk uit Nederlanders bestaat). Dus kreten als ' pas op: hondje' en 'pas op voor je hoof' kwamen regelmatig langs.
Uiteindelijk kwamen we uit bij een restaurant waar we heerlijk geluncht hebben en waarna we weer met een snelle boot terug gingen naar het beginpunt. Dit was echt een onwijs leuke ochtend! Zeker aan te bevelen voor degenen die ook nog eens naar Bangkok gaan.
De volgende dag doen we overdag niet zoveel, maar hebben 's avonds afgesproken met Wilco en Frida, die even in Nederland geweest zijn en weer onderweg naar Cambodja. (Wilco komt ook uit Loenen en zijn vriendin Frida managen in Cambodja een weeshuis en die gaan we over een paar weken daar bezoeken). Al pratende komen we erachter dat zij Jaspers nicht Mira en haar man Jeroen kennen die ook een tijd in Cambodja hebben gewoond. Its a small world!! Het was een hele gezellige avond en we kijken er ook erg naar uit om straks te zien wat ze daar allemaal bereikt hebben. Tot over een paar weekjes Wilco en Frida!!

Zaterdag reizen we per minibus verder naar het plaatsje Kancharaburi, en het busje krijgt pech op het moment dat we in de meest toeristische straat van het plaatsje zijn. Goed moment dus om uit te stappen en een slaapplek te zoeken. Die we binnen 2 minuten hadden gevonden, en het is zelfs een drijvende kamer op de River Kwai met een fantastisch uitzicht. We eten wat en belanden vervolgens in een Australische kroeg, die een aantal tv's met sportzenders aan had staan, dus we konden daar lekker de vrouwenfinale van Roland Garros kijken. De volgende dag huren we een scootertje en bezoeken we een begraafplaats voor de mensen die overleden zijn bij de aanleg van de spoorlijn Birma/Thailand. Tevens bezoeken we een museum dat het verhaal verteld over de ontberingen die deze mensen hebben moeten doorstaan tijdens de aanleg hiervan. Ook duizenden Nederlandse, Britse en Australische gevangenen zijn hier wegens ondervoeding en mishandelingen overleden. Echt weer iets waar je stil van wordt. Daarna bezoeken we de bridge over the River Kwai, waar ook nog net een trein overheen rijdt op het moment dat wij er zijn. Goeie timing dus.
Maandag gaan we met een toertje mee en bezoeken we de Erawan waterval die uit 7 etages bestaat. Hier kun je helemaal opklimmen, maar bij de 5de waterval houden we het voor gezien, want het is ca. 40 graden en de luchtvochtigheid is dermate hoog dat onze t-shirts zeiknat zijn van het zweet. Vervolgens gaan we verder en bezoeken we Hellfire pass. Dit is een gedeelte van de aangelegde spoorlijn en zien we wat de gevangenen hebben moeten doen. Ze hebben zich een weg door bergen moeten hakken en alles vaak in hoge temperaturen, zonder schoeisel en slechts 2x per dag een klein portie rijst als eten met werkdagen van ca 18 uur. Wederom zijn we er stil van. Daarna gaan we een stukje met de trein mee over een nog steeds bestaand deel van de aangelegde rails. En we zouden nog weer naar de brug gaan, maar toen begon het even hard te regenen. En aangezien we de brug al gezien hadden, gaan we weer terug naar ons guesthouse. 'S avonds ontmoeten we nog een Nederlands stel die 4 maanden op een scooter door Maleisië en Thailand aan het reizen zijn! Ook wel een erg gave manier om Azië te ontdekken. Al pratende komen we erachter dat een collega van 1 van hen ook bij Wilco en Frida in Cambodja is geweest (is via whatsapp gecheckt haha). Its a small world again!!

De volgende ochtend vertrekken we met een bus (prima touringcar) richting Sukhothai en als we daar aankomen en net in ons bungalowtje zijn geïnstalleerd, begint het heel hard te regenen! Mooi op tijd binnen dus!!
Tot dusverre dit verslag! Tot de volgende keer!!