Down Under part 2

We waren gebleven bij het Flying Docters museum (ja, ja, ze bestaan echt!! Het is niet alleen een jaren 80 serie van de VARA). En dat was een klein museumpje maar best indrukwekkend. Voor vele mensen in the outback was dit vroeger zelfs het enige contactpunt met de buitenwereld. Als je idd ziet hoe ver mensen van elkaar af wonen, dan ga je niet even zomaar een kopje suiker bij de buren halen (ritje van ca. 100 km kan dat wel zijn). We zijn weer op de terugweg naar de kust en blijven de volgende avond op een bushcamping in Miles. Mooi aan een riviertje met 's avonds een prachtige sterrenhemel.
De dag erna rijden we een flink stuk en belanden op een camping aan een groot meer in Kilcoy. Een super grote camping, maar het is er op dat moment niet heel erg druk. Gezien de donkere rolwolken die zich samenpakken boven het meer, besluiten we maar snel ons bedje op te maken en met ons eten te verkassen naar de overdekte campkitchen. Goed en wel aangekomen begon het ongelofelijk te hozen en een klein beetje te onweren. Maar wij zaten dus lekker droog.
Toen we de volgende ochtend vertrokken reden we vrijwel direct langs een ongeluk die net gebeurt was. Een grote tankwagen lag helemaal geschaard dwars over de weg, en een busje stond gehavend in de berm. Aangezien er al vele mensen bij waren besloten we om door te rijden, wat ook kon, want wij moesten rechts en de vrachtwagen blokkeerde de weg naar links. Onderweg kwamen we allemaal ambulances en brandweer tegen, en dus ook een ambulance die onderweg in de sloot beland was. Later hoorden we op de radio dat door dat ongeluk de weg de hele dag gesloten was geweest en dat er 1 persoon bij was omgekomen. Raar en naar begin van de dag dus.
Verder hebben wij een prachtige alternatieve route gereden met prachtige uitzichten om weer aan de kust te belanden in het plaatsje Mooloolaba. En kunnen we terecht op een camping direct bij het strand. 'S avonds gaan we heerlijk uit eten.

Zaterdag 28 maart. Hieperdepiep ik ben jarig! Toch voelt dat niet zo heel erg. We besluiten om the glass house Mountains tourist drive te rijden o.a. langs de dierentuin van Steve Irwin (nee daar zijn we niet naar binnen gegaan) en mooie puntige bergen. Daarna verder naar een
plaatsje Jimna. Hier was helemaal niks. Ja een bushcamping, maar dat vonden we geen mooie. Echter we konden daar niet verder rijden en moesten helemaal terug en via plaatsjes waar we de dag ervoor al langs waren gekomen. Uiteindelijk belanden we in Forest Glen op een hele mooie camping, en we besluiten om hier nog even iets langer te blijven, want we hebben de laatste week wel heel erg veel gereden.
Tijd dus voor een verjaardagsborrel en een klein beetje WiFi. Vanuit Nederland ontvang ik vele felicitaties en pa en ma bellen ook nog even! Fijn om hun stemmen even te horen. En zo voel ik me toch nog wel jarig! Daarna lekker 2 dagen niks gedaan. Beetje krantje lezen, kaarten en gezellig eten met onze camping buurman Mike. En op maandag vertrekken we richting Hervey Bay, omdat we van daaruit een 2-daagse tour gaan doen naar Fraser Island.
Dinsdag worden we om half 8 opgepikt bij onze camping, en het regent, dus de dag begint goed (not). We gaan met een boot over naar Fraser Island en worden daar met een 4-wheel drive bus opgepikt door Warren een erg grappige Ozzie. Het eiland wordt ook wel zandeiland genoemd, en je kunt daar idd ook niet met een gewone auto rondrijden op die mulle zandwegen. We rijden eerst naar Lake Mckenzie, een meer dat ontstaan is door puur regenwater. Je mag daar ook gaan zwemmen, maar omdat het nog steeds regenachtig is, besluiten wij om een stukje langs het meer te lopen. Erg mooi!
Daarna rijden we verder het regenwoud in en gaan langs een kreekje met superhelder water een stukje lopen. Hier pik ik onderweg nog even een liftertje mee in de zin van een bloedzuiger. Gelukkig ontdek ik hem snel, en nemen we weer afscheid van elkaar. Toen werd het tijd voor een lunch om daarna nog te wandelen naar een meer met enorme duinen. Vanwege de hoge luchtvochtigheid waren we al zeiknat van het zweet, en toen we bij het meer aankwamen begon het weer te regenen. En flink ook! We kwamen dus zeiknat weer terug en kregen de sleutel van ons appartement voor de avond/nacht. Een 4 persoons appartement voor ons 2-en met keuken en douche! Helemaal prima dus! S'avonds konden we in het restaurant weer aanschuiven voor een buffet. En daar hebben we aan tafel gezeten met wat Australiërs die ook bij ons in de bus zaten en een hele gezellige avond gehad.

De volgende ochtend bleek dat onze bus stuk was en moesten we overstappen op een roze vrachtwagen. Wel cool, alleen hadden we nu een stuk minder beenruimte. Vandaag gingen we vooral over het strand rijden, en hoopten we ook eindelijk om Dingo's (niet zulke hele lieve hondjes) te zien. Het eiland staat nl bekend om z'n vele Dingo's, maar wij waren ze nog niet tegen gekomen. Dingo moet je ook niet verwarren met Bingo, want je krijgt geen prijsje als je er 1 hebt gezien!
Maar toen we dus over het strand reden, stopten we bij 2 vliegtuigen en een stel piloten die op t strand stonden. We konden dus heel goedkoop een vlucht van 15 minuten over het eiland maken als we dat wilden. Wij en nog 5 anderen wilden dat wel! Ook bijzonder dat je dus opstijgt en landt op het strand. Echt supergaaf was dat!! De roze vrachtwagen reed door, en wachtte ons iets verderop aan het strand bij een scheepswrak weer op. In 1935 was er hier nl een schip gestrand, en de resten hiervan zijn nog steeds te zien. Daarna zijn we nog bij natural swimmingpools geweest (maar ook daar regende het weer), op een berg geklommen voor een mooi uitzicht en toen zagen we onze eerste Dingo over het strand lopen! En die vond ons ook wel interessant. Ik denk dat ie honger had! Maar het ziet er dus uit als een hond, met best wel scherpe tanden. Daarna nog wat gekleurde bergen en Eli Creek. En toen vond Warren het tijd worden om ons weer naar de boot te brengen. Onderweg hebben we nog 3 Dingo's gezien, dus al met al was deze regenachtige tour toch wel heel erg gaaf! Misschien ooit nog een keer terugkomen om zelf met een 4-wheel drive het eiland over te crossen en aan het strand kamperen, maar dan met mooier weer!

En toen moesten we als de donder nog boodschappen gaan doen, want we hadden gehoord dat op Goede Vrijdag alle winkels dicht zijn. Want ja, het is al bijna Pasen. Normaal zitten we dan biertjes te drinken met de gehele familie Elders, maar die moeten we er dit jaar maar bij denken. Maar goed, ze hebben hier dus 2 weken vakantie met Pasen, en het schijnt dat dan de meeste campings aan de kust dan volgeboekt zijn. We besluiten om iets meer landinwaarts te rijden (ook vanwege de slechte weersberichten) en belanden in Mundubberra. De mandarijnen plukkers zijn daar ook net gesetteld. Een beetje een troosteloze omgeving (maar daar hebben we er meer van gezien hė Caroline?). Maar prima om de nacht door te brengen. De volgende dag toch maar weer terug richting de kust om te kijken of we toevallig ergens terecht kunnen. Wederom een prachtige scenic tour met mooie outlooks. En we komen terecht in Bargara. En heel toevallig hadden er mensen afgezegd vanwege ziekte, en konden wij terecht op 1 van de mooiste plekjes van de camping. Direct aan zee! Heerlijk, en het was nog mooi weer ook! Een prachtig plekje voor Jasper z'n denkwerk! Niet iedereen weet dat, maar Jasper kan echt heeeeel goed nadenken! En het liefst doet hij dat aan zee! We denken ook dat hij Griekse voorouders heeft, omdat hij zo'n groot denker is haha!

De volgende ochtend stappen we uit onze camperauto (nee, deze heeft nog geen naam, dus als iemand nog een goede optie heeft??), en we worden omringt door allemaal irritante sandflies (en wij maar denken dat die alleen in Nieuw Zeeland leven...niet dus). Dus, we pakken de spullen op, en rijden eerst naar Elliot Heads maar daar is het heel erg druk. En vervolgens rijden we door naar Agnes Water. Als we aankomen is het prachtig weer, dus Jasper gaat nog even in zee zwemmen (wederom camping aan zee, en wederom toch nog ruimte). Maar even later barst er weer een flinke regenbui los. Schuilen in de auto dus! Het blijkt nog al een kinderrijke camping en als je zelf niet over een stepje struikelt, dan word je wel overreden door zo'n smurf op een stepje. Paasmaandag rijden we naar het plaatsje 1770 om te kijken of we daar een tour kunnen boeken naar Lady Musgrave Island and Lagoon. Dat is nl onderdeel van The Great Barrier Reef en daar kun je prachtig snorkelen en duiken. Blijken dat alle tours vol zitten tm vrijdag, maar ze konden ons wel op een lijst zetten voor als er iets vrij zou komen. Dat maar gedaan voor dinsdag of woensdag want daarna zouden we weer verder moeten trekken. Verder nog even het plaatsje 1770 bekeken (hier is Thomas Cook aan wal gekomen). En weer terug naar Agnes Water om op een prachtige natuurcamping neer te strijken (zonder kinderen met stepjes). 'S middags werden we al gebeld dat we de volgende dag mee konden op de tour! Super!!. Echter de volgende dag worden we wakker met regen, en op de boot is dat eerst nog niet veel beter. Maar als we bijna bij het eiland aan komen breekt er toch een zonnetje door. Eerst gaan we een poos snorkelen. Boven prachtige koralen, mooie gekleurde visjes en we zien ook nog een schildpad (Dolly). En na de lunch gaan we weer lekker snorkelen, en toen kreeg Jasper kramp in z'n beide kuiten boven een stuk koraal, dus kon hij niks anders doen dan zichzelf op laten halen door het reddingsbootje (mijn held)! Daarna mochten we ook nog met een bootje met ramen in de bodem naar het eiland zelf, voor een kleine wandeling op het eiland dat in z'n geheel uit koraal bestaat en waar toch bomen op zijn gegroeid door de jaren heen. In bepaalde periodes (als de schildpadden niet in hun broedseizoen zitten), dan kun je er ook kamperen. Op het bootje met de ramen in de bodem hebben we trouwens ook nog een haaitje gezien en wederom 2 schildpadden. Al met al dus een fantastische dag!
Woensdag rijden we door naar Yeppoon, en de dag ernaar naar het National Park Byfield. In Byfield is 2 maanden geleden cycloon Marcia langsgekomen, en dat valt duidelijk te zien! Complete bossen zijn praktisch omgewaaid. Vreselijk wat een ravage. Vele mensen zijn druk bezig om de troep op te ruimen en de bushcamping waar wij verblijven is inmiddels ook weer toegankelijk gemaakt. Hopelijk is over een tijdje de schade weer hersteld, want het is een prachtig gebied.
Tot zover de update! Tot de volgende keer!!