Baños en de jungle

Donderdag 13 november zijn we met de bus van Quito naar Baños gegaan. Een fantastische manier van reizen want we zaten in een redelijk luxe bus voor maar 3 dollar 50 per persoon. En dan zit je dus 3,5 uur in de bus. En tussentijds zie je nog wat van de omgeving ook! Baños is een kleiner plaatsje midden tussen de bergen en is wel redelijk ingesteld op toeristen en backpackers, want in iedere straat vind je minimaal 5 hostels. We hebben even de Lonely Planet erbij gepakt en daar stonden wel een aantal goede hostels in vermeld. Dus belandden we bij D'Mathias. Daar hebben we nu een prima private room met eigen douche en toilet. Niks mis mee! Na de busrit hadden we echter wel even zin in een biertje, dus zijn we het stadje maar even ingelopen. Hier belanden we bij een Italiaans restaurantje met heel klein terrasje, dus lekker buiten gezeten. We hadden ook onze camera (spiegelreflex in meeneemtas) mee, en deze hadden we voor het gemak maar even aan de tafelpoot vastgemaakt. Naast ons kwamen José en Henk uit Friesland zitten (een heus bankstel, die elkaar bij de Rabobank hadden leren kennen)....ken je ze Patries??? ;-) en daar hebben we een tijdje gezellig mee zitten kletsen. Daarna terug gegaan naar het hostel en 's avonds nog even lekker gegeten bij een restaurantje waar de ober ze niet allemaal op een rijtje had, maar goed!
De volgende ochtend wilden we even een stuk rondwandelen om de omgeving te verkennen, en ik dacht dan neem ik de camera ook even mee.......de camera?....nee shit, die zit nog aan die tafel van het Italiaanse restaurantje!! Kut, kut, kut.... Dus wij als een dolle terug naar dat restaurant, is die 's ochtends nog niet open. Toen maar even een klein rondje gelopen en een paar Nederlandse meisjes zien bridge jumpen (soort bungeejumpen maar dan dat je een kleiner stukje valt en dan blijft slingeren). Leuk om te zien, maar niet in de verleiding gekomen om het zelf te proberen. De omgeving is ook echt prachtig, maar we konden er op dat moment nog niet echt van genieten, omdat we zo baalden van die camera. Dus tegen half 12 maar weer richting dat restaurant, en toen gingen ze net open. Wij in ons beste Spaans uitleggen wat er gebeurt was, en de jongen die er was, was uiterst behulpzaam. Hij ging direct met de eigenaar bellen, want die kon op de bewakingscamera beelden wel zien hoe of wat. Dus wij even wachten, en toen werd er teruggebeld, en wat bleek.....het meisje wat die avond gewerkt had, heeft de camera gevonden en netjes achter de bar gelegd! Dus jaaaaaaaaa, wij zoooooo blij!! We hebben onze camera terug, en we gaan ook NOOIT, NOOIT meer zo dom zijn om die nog weer te vergeten. En lang leve het lieve, eerlijke meisje van de pizzeria!! We gaan nu al iedere dag terug om haar te bedanken, maar tot dusverre heeft ze nog geen dienst meer gehad. Maar we houden vol. De rest van de dag was dus uiterst fijn en blij haha! 'S avonds wederom lekker gegeten bij een restaurantje (dat klinkt allemaal wel luxe, maar het is hier zo goedkoop uit eten gaan, dat zelf koken ongeveer hetzelfde kost, dus tja dan is het wel lekker makkelijk). Hier kwamen 2 Noorse meiden naast ons zitten die hier Spaans aan het leren waren. Erg gezellig mee gekletst. Super leuk dat je zo makkelijk contact maakt tijdens het reizen. Iedereen staat altijd open voor een praatje en het delen van ervaringen.

Zaterdag de 15e (gefeliciteerd Jelle), hebben we een mountainbike gehuurd en zijn we gaan fietsen richting Puyo. Dit is een supergave route die voor het grootste gedeelte bergafwaarts en om bergen heen gaat, en onderweg kun je allerlei mooie watervallen zien. Bij 1 van deze watervallen zijn we gestopt, om een stuk omlaag en over een hangbrug te wandelen. Zodat je uiteindelijk naast de waterval staat. Dat was erg mooi. Uiteindelijk hebben we zo'n 25 km gefietst en men zegt dat je dan met de bus weer terug kunt met je fietsje. Dus wij wachten op de bus....de 1e 3 bussen reden gewoon door (die waren dan waarschijnlijk al vol). En de 4e die stopte wel, maar die nam geen fietsen mee. Toen kwam er een man met een pick up, die ons wel naar Baños terug wilde brengen voor 10 dollar. Veel meer als met de bus, maar ja als de bus je niet mee wil nemen, dan moet je toch wat. Dus toen zijn we netjes door deze meneer weer in Baños afgezet (letterlijk en figuurlijk) en hebben we uiteindelijk een hele leuke dag gehad.

Zondag wilden we eigenlijk naar de hotsprings waar Baños bekend om staat, maar onderweg kwamen we een man tegen van een restaurant waar we eergisteren hadden gegeten en die kwam er net vandaan en zei dat het daar enorm druk was (tja, zondag natuurlijk!). Dus besloten we om maar een kop koffie te nemen (de 1e lekkere bak koffie die we in Zuid Amerika gehad hebben), en dan maar een beetje te relaxen in het hostel (sorry Carine en Twan....beetje saai ja). Maar aangezien de WiFi in het hostel prima was, kon ik via whatsapp gezellig meegenieten met de lieve meiden van m'n kookclubje waar ik dus helaas niet bij kan zijn. Was ook wel weer erg grappig!
Maandagochtend zijn we vroeg opgestaan om alsnog naar de hotsprings te gaan, die achteraf een beetje tegenvielen. Het waren een aantal zwembadjes met of warm of koud water. En we moesten verplicht een badmuts kopen. Gelukkig kunnen we die allebei heel goed hebben en Lineke we hebben weer een lekker heldere aura haha! Maar na een uurtje hadden we het eigenlijk wel gezien, en zijn we terug gegaan naar het hostel om te douchen en in te pakken, want we gaan met de bus naar Puyo.
In die bus hadden ze een film aangezet met het geluid op 'als je doof bent, kun je weer horen' volume. Maar met 1,5 uur waren we in Puyo aangekomen. Hier hebben we een leuk hostel gevonden aan het randje van het centrum. Vanuit hier hebben we een tour geboekt van 2 dagen naar de jungle. Daar kijken we erg naar uit, want dit stadje is verder eigenlijk niks aan. Vanavond hebben we echter wel gelachen want we hadden een restaurant uitgezocht die vino tinto (rode wijn) heet. Dus wij een rood wijntje bestellen. Hebben ze dat niet! Maar dat durfden ze niet te zeggen, dus de serveerster werd de stad ingestuurd om rode wijn te gaan kopen. Dat duurde wel eventjes, maar uiteindelijk hebben we wel beiden een glas rode wijn gehad.

De volgende ochtend werden we door Louis (junglenaam: Kajak) opgehaald met een taxi om richting de jungle te gaan. Na een klein uurtje rijden werden we afgezet bij een riviertje en mochten we achter "Kajak" aanlopen, eerst de rivier door op onze net aangemeten laarzen (voor mij te groot, bij Jasper wel passend). En na een half uur/3 kwartier banjeren door de modder (nee, het was geen geasfalteerde jungle) kwamen we aan bij een hutje wat dus ons onderkomen voor de nacht zou worden. Helemaal prima!
Om ons junglewaardig te maken (jaja echte krijgers) vond "Kajak" het nodig om onze gezichten eerst maar eens te versieren met een soort van rode verf. Uiteraard puur natuur, want dat kwam uit een soort van vrucht wat daar aan in de jungle in de bomen hangt. Eerst was Jasper aan de beurt en daarna mocht ik. Even tussen neus en lippen: Jasper kan al iets beter Spaans dan ik, dus "Kajak" (die geen woord Engels spreekt) richtte zich voornamelijk op Jasper, en vond dan maar dat Jasper het naar mij moest vertalen....daar gaat de emancipatie haha.
Maar na onze "opknapbeurt" werd er een beetje in het rond geroepen en kwamen er een opa en oma met een kleinkind aanlopen, en die moesten zich maar even over ons ontfermen, want "Kajak" moest nog even wat ophalen. Uiteindelijk kwam hij weer terug en gingen we lunchen. Eerst een soepje van aardappel in kippenbouillon en toen een vis met rijst (kop van de vis zat er natuurlijk nog aan). Maar het was echt heerlijk!
Een half uurtje later zijn we met "Kajak" een jungletocht gaan maken. Onderweg vertelde hij heel veel over planten en bomen en hun medicinale werking. Er zijn namelijk nogal veel homeopatische middeltjes te vinden in de jungle. We begonnen nog op een soort van pad, maar op een gegeven moment moesten we ons met behulp van een groot kapmes echt een weg banen door de jungle. Er waren echt punten bij dat ik dacht, hoe komen we hier ooit nog op een normale manier uit. Door regenval was het echt heel blubberig het was best een heftig tochtje over een berg en door een rivier. Achteraf was het wel heel erg gaaf, en hebben we hele mooie dingen gezien. Ik was ook nog gevallen onderweg en had daardoor een schram op mijn arm die iets bloedde, en toen vonden we onderweg een boom, waar "Kajak" z'n hakmes in zette en daar kwam een soort van hars uit, die ik op mijn schram moest smeren. Heel bijzonder, maar binnen een kwartier zat er al een korstje op. Wondere wereld haha.
Toen we terugkwamen hadden opa en oma en Zara en haar man (die een hutje verderop wonen) zich al helemaal speciaal omgekleed in authentieke Ecuadoriaanse klederdracht, om aan ons hun speciale dans te laten zien. Uiteraard moesten we daarna ook meedoen, dus dat hebben we dan ook braaf gedaan, en dat was erg lachen ook omdat wij ongeveer 2 koppen groter zijn, dus dat zag er niet uit natuurlijk. Daarna konden we ons even wassen in de rivier, wat ook wel fijn was want die verf was al enigszins uitgelopen op onze bezweette koppen, dus die mocht er nu wel af, en een beetje fris onder de oksels kon ook geen kwaad. Om half 7 werden we voor het diner verwacht en konden we voor een lekker kippenboutje aanschuiven. Na het eten was het al donker en wij waren best moe, dus wilden wel naar ons hutje. Maar "Kajak" had nog iets gevonden wat hij wel aan ons wilde laten zien. Dat was bij een hut verderop. Dus wij daarheen, zit er zo'n heel vies, goor soort rat-achtig beest bij het dak van die hut. Zo eentje die je echt niet als huisdier zou willen!! Daarna gingen we naar ons eigen hutje en ging "Kajak" nog muziek maken met eigen gemaakte fluiten. Nogal vals en steeds hetzelfde deuntje. Uiteindelijk kregen we aan z'n verstand dat wij wel wilden gaan slapen, en toen ging hij gelukkig wel weg naar z'n eigen hutje. Wij mochten in een hangmat slapen, wat ons wel heel erg leuk leek, en Jasper sliep ook wel erg snel en goed. Ik zat echter nog met dat rat beest in m'n hoofd en kon de slaap niet direct vatten. Uiteindelijk heb ik wel een paar uurtjes kunnen slapen. Maar om 5 uur werden we alweer gewekt door Zara en "Kajak" voor een authentiek Ecuadoriaans theeritueel. Jasper had lekker geslapen, dus die stond binnen no time naast z'n hangmatje, maar ik had minder goed geslapen en had ook nog niet erg veel zin in hun aanwezigheid. Dat theeritueel hield ook in dat je eerst moest gorgelen en de thee uitspugen en daarna kwam er nogal wat gerochel en gespuug. Hier had ik dus hélemaal géén zin in! En toen begon "Kajak" ook nog weer op z'n fluiten te spelen, datzelfde deuntje. Écht ik stond op t punt om die fluit door z'n strot te drukken. Maar heb me weten te bedwingen en heb een beetje meegedaan. Om 6 uur gingen ze weer weg, en we werden om half 9 aan t ontbijt verwacht. Wij dus weer even lekker terug de hangmatjes in om nog even te slapen. Om half 9 was ik ook weer wat beter gemutst en kregen we een lekker ontbijtje met fruit, broodjes en ei. Daarna zijn we weer de jungle ingegaan bij de rivier om te vissen. Maar helaas de vissen hadden er geen zin in vandaag. Onderweg kwamen we nog langs de hut van "ome Sjaak en tante Truus" waar we nog een vaag bananendrankje hebben gedronken. Deze mensen waren al in de 80 en leefden daar al hun hele leven. Ze liepen helemaal krom bijna in 90 graden, maar bewerkten nog gewoon het land. Heel bijzonder om te zien. Daarna hebben we nog wat houtsnijwerk getracht te maken en te beschilderen, een potje gekleid en pijlen middels een blaaspijp geschoten. En toen werd het tijd om terug te gaan en werd de taxi vast gebeld. We hebben afscheid genomen van Zara en haar man (amigos voor het leven), en zijn door de blubber terug gelopen. Terwijl we aan het wachten waren op de taxi die ons weer terug moest brengen naar Puyo, barstte er nog even een flinke regenbui los. We stonden onder een regenponcho te wachten en dachten dat die taxi het wel goed zou vinden, omdat het zo lang duurde. Maar achteraf bleek dat hij vast had gestaan in t verkeer. Eenmaal weer in het hostel hebben we een heerlijke warme douche genomen, en zijn we op tijd naar bed gegaan! Al met al was het wel een hele gave ervaring!
De volgende dag hebben we de bus gepakt terug naar Quito, en morgen pakken we het vliegtuig naar Peru! Op naar een nieuw avontuur!! Inmiddels zijn we in Cusco aangekomen en hebben we weer een onderkomen gevonden! Het weekend gaan we maar eens verzinnen wat we verder de komende week gaan doen!
Wordt vervolgd!!