Quito
Blijf op de hoogte en volg Linda & Jasper
12 November 2014 | Spanje, Alfaro
Na een weekje Deventer, waarin we afscheid hebben genomen van mijn oma, weer hebben kunnen bijpraten met vrienden en familie en 2 mindere bezoeken aan De Adelaarshorst zijn we maandag 3 november weer op het vliegtuig gestapt naar Quito, Ecuador.
De verzekering is zo aardig geweest om ons in het 'economy comfort' gedeelte neer te zetten en voor een vlucht van 12 uur is een beetje extra beenruimte best prettig!
Zo tegen 18:00 uur plaatselijke tijd zijn we bij ons hostel aangekomen en moeten we toch wel even wennen aan de hoogte; deze stad ligt op 2850 meter. Best moe maar met toch nog enige honger zijn we nog maar even een hapje gaan eten, en met de prijzen van Grand Cayman nog in het hoofd is dit toch een hele verademing! We hebben het slapen helaas maar tot 20:00 uur uit kunnen stellen dus om 03:00 uur klaar wakker, fijn zo'n jetlag!
Dinsdag morgen dus mooi op tijd uit de veren en maar eens even op verkenning in de stad. In ons hostel spraken we nog een Nederlandse en die kon ons al mooi de weg wijzen naar de plaatselijke VVV. Aldaar even een kaart gescoord, want dat loopt toch een stuk makkelijker dan met de Lonely Planet onder de arm. Op niet al te grote afstand van ons hostel hebben we voor 7 dagen Spaanse les geboekt. Iedere ochtend van 09:00 tot 12:00 en dan krijg je ook nog huiswerk mee. We zijn benieuwd en hebben er wel heel veel zin in.
We hadden al een en ander gelezen over de Biking Dutchman, die organiseert atb tours waarbij je vanaf een vulkaan op 4050 meter naar beneden dendert, dus daar zijn we maar eens heen gelopen om wat info te vergaren en ach, ook maar meteen geboekt voor volgende week dinsdag. Na een hapje te hebben gegeten tussen de middag terug gelopen naar het hostel omdat de jetlag en de hoogte een beetje hun tol eisen. Eventjes op bed dan maar. Gelukkig net op tijd, want op het moment dat we op onze kamer zijn breekt er een fikse regen en onweersbui uit.
Na de rest van de middag in het hostel te hebben doorgebracht zijn we 's avonds maar eens op zoek gegaan naar een restaurantje op "La Ronda". Het is dinsdag en het miezert, dus zo heel veel sfeer hangt er helaas niet. Op zich prima gegeten, alhoewel er wel een ondefinieerbaar stuk worst op mijn bord lag. Op tijd naar bed, want de eerste les Spaans zit er aan te komen.
Gelukkig nu wel een redelijke nacht gehad en om 08:00 uur naast het bed, want om 09:00 uur moeten we in de schoolbanken zitten. Onze lerares heet Marta, naar wij schatten begin 40 en zij zal ons de komende week proberen zoveel mogelijk "basic" Spaans bij te brengen. Na eerst 2 uurtjes les te hebben gehad zijn we het centrum ingegaan om al lopend zoveel mogelijk Spaans met elkaar te spreken. Dit blijkt een erg leuke en speelse manier om de taal te leren en Marta heeft er ook zichtbaar plezier in. We zijn met haar in twee prachtige kerken geweest waar ze dan in het Spaans uitlegt over hoe en wat en dat is best redelijk te volgen. Tegen de middag zeggen we "Hasta mañana" en keren we met een enigszins vol hoofd terug richting ons hostel. De rest van de middag kunnen we ons dan mooi op ons huiswerk storten. Ikzelf ben behoorlijk enthousiast, hoewel ik me wel realiseer dat dit een behoorlijk pittig weekje gaat worden.
Lesdag 2; het onregelmatige werkwoord zijn en welteverstaan in twee toestanden. Daarnaast hebben we ons bezig gehouden met vervoegingen van regelmatige werkwoorden, eindigend op -ar, -er en -ir. Het ene moment denk ik het komt wel goed en het andere moment zie ik door de bomen het bos niet meer...
Na wederom twee uurtjes in de schoolbanken zijn we met een ander klasje en onze leraressen naar de centrale markt vertrokken. Een groot gebouw waar je eigenlijk alles wel kan kopen wat je je bij een markt voor kan stellen. Aldaar hebben we boodschappen gedaan om vervolgens met zijn allen te gaan koken. Tortilla's bestaande uit geprakte aardappelen en boter, gevuld met kaas. Daarnaast gekookte chorizo en dat is niet de chorizo zoals wij deze kennen, maar meer in de vorm van braadworsten en dan in stukken gesneden. Echt heerlijk en een authentiek Ecuadoriaans gerecht. Terwijl de aardappelen stonden te koken hebben we ook met zijn allen nog even een paar salsa-pasjes geleerd, erg hilarisch.
Terug in ons hostel weer druk aan het huiswerk, maar omstreeks 17:15 begonnen we toch wel een beetje over te lopen en de concentratie te verliezen. De boeken maar even aan de kant geschoven om even op de kamer tot rust te komen.
Enfin, je kunt nog beter plat Loenens gaan leren dan Spaans! Vervoegen van de flexibele onregelmatige werkwoorden valt niet mee. Hoewel Marta, van wie we nu weten dat ze volgende maand 49 wordt, erg haar best doet, lopen we gewoon over! 'S middags maar even proberen bij te komen en alles te laten bezinken op het dakterras met een wijntje. Best lastig om de rust te vinden als je hoofd zo vol zit.
'S avonds heerlijk gegeten op "La Ronda" en in de karaokebar beland. Wel gek om te zien dat dat hier zo verschrikkelijk leeft. Als je een meisje wil versieren; neem haar mee naar de karaokebar. Alle romantiek ten spijt heb ik "Master of Puppets" van Metallica uit het grote boek geplukt en het viel nog in goede aarde ook. Applaus!!! De plaatselijke bedelaar nog even op weg geholpen met een pizzapuntje en eigenlijk veel te laat in bed voor de les van morgen!
En jawel, beide met een duf hoofd verschijnen we op zaterdagmorgen om 09:00 uur op school. Gelukkig pakt Marta het vandaag wat rustiger een en zijn we vooral bezig met begrijpend lezen en dat is nog best te begrijpen ook!
Terug van school eerst maar even een uurtje op bed om bij te komen en 's middags nog even een rondje door de stad gelopen en een kroegje opgezocht. Terwijl wij daar zitten komt de regen met bakken uit de lucht en omdat we onderaan een heuvel zitten komen de putdeksels naar boven. Ach, wij zitten tenminste droog.
'S avonds wederom op "La Ronda" gegeten, want dat is zo lekker dicht bij. Ik heb maar zo wat besteld, niet wetende wat ik krijgen zou, en warempel: spareribs!
Nog een poosje blijven zitten in het restaurant want het was er best gezellig en er was livemuziek. Van onze buren nog een glaasje Guayusa gehad, een soort warme alcoholische sap die ze daar drinken om warm te blijven. Veel beter in ieder geval dan de glühwein in Duitsland.
Onze les van zondag hebben we kunnen verplaatsen naar woensdag, want het leek ons toch wel verstandig om even een dagje rust te pakken. Even lekker uit kunnen slapen en 's middags maar eens aan het huiswerk dat we hebben meegekregen. Dat bleek toch nog behoorlijk wat te zijn, want we zijn er zowat vier uur druk mee geweest.
Na een poosje lamballen op onze kamer nog even een hapje eten en dat blijkt op zondag ineens een stuk minder makkelijk dan de rest van de dagen. Het gros van de mensen is hier katholiek en dat blijkt ook wel, want de meeste restaurants en bars zijn gesloten.
Maandag morgen gaan we weer vol goede moed naar onze Spaanse les alwaar het weer behoorlijk pittig is. We hebben het gevoel inmiddels aardig overloaded te zijn, maar gelukkig zitten de voornaamste dingen er inmiddels wel aardig in. Linda heeft onderweg de weg kunnen vragen en ik heb een taxi besteld voor morgen ochtend en het hostel nog met een dagje verlengd en dat in het Spaans!
'S middags is het weer eens Quitoriaans rot weer, dus dat geeft mooi de gelegenheid om wat vluchten en accomodaties te boeken naar en op Paaseiland, Tahiti en Auckland.
Morgen gaan we met de fiets van de Vulcano Cotopaxi af en komen we gelukkig eindelijk eens buiten de stad. Voor woensdag staat onze laatste lesdag op het programma en dan mogen we weer verder reizen. Gelukkig maar, want op de lessen na hebben we het hier eigenlijk wel een beetje gezien.
Om 06:00 uur opgestaan, want om 07:00 uur vertrekken we met de Biking Dutchmen richting Vulcáno Cotopaxi. We zijn met 10 personen verdeeld over 2 jeeps en het is ruim 2 uur rijden tot op de vulkaan, want onderweg moeten we een aantal maal stoppen om even aan de hoogte te wennen. We zitten in een jeep met een Amerikaan, Engelsman, Australiër en een Zwitser en onderweg wordt er gezellig over van alles en nog wat gekletst. De Australiër is bezig een bed & breakfast op te zetten en geeft ons zijn mailadres want hij wil ons wel helpen met het een en ander als we t.z.t. In Sidney aankomen.
Op 4500 meter, net onder de sneeuwgrens, aangekomen is het toch behoorlijk fris, dus we trekken maar zoveel mogelijk aan, inclusief de regenjas. Dat laatste blijkt geen overbodige luxe, want op het moment dat we 2 minuten met onze afdaling bezig zijn begint het te regenen en zijn de benen en schoenen doorweekt. De weg die we moeten afdalen (ongeasfalteerd) wordt door al die regen nog onvoorspelbaarder dan bij droog weer, dus we doen het toch maar enigszins rustig aan. Na 7 kilometer is onze eerste stop en er blijken toch al een aantal mensen in de bezemwagen te zijn gestapt. Vanaf dit punt is het allemaal wat vlakker en is het meer technisch fietsen, want constant moet je stenen, rotsen en gaten ontwijken. Wel supergaaf om te doen, met kippenvel op de rug, dus weer een geluksmomentje!!!
Rond de middag hebben we met zijn allen geluncht onder een afdakje en zijn we met de jeep terug gegaan naar de andere kant van het park. Eenmaal weer op het asfalt aangekomen konden we kiezen of we de laatste 10 kilometer wilden afdalen of met de jeep mee wilden. Onze groep zag het wel zitten, dus de fietsen werden weer van het dak gehaald. De andere groep hield het voor gezien en volgde in de jeep. Linda was zo stoer om als enige vrouw mee te gaan! Op dit stuk konden we echt vol gas naar beneden en dat gaf echt een kick. Nat waren we toch al, dus de regen deerde ons niet meer.
Vanaf hier was het nog een uur in de jeep terug naar Quito en moe maar voldaan keerden we rond 16:00 uur weer terug. Na nog even een biertje te hebben gedronken met Steven uit de USA zijn we terug gegaan naar ons hostel om een lekkere warme douche te nemen. Voor diegene die ooit naar Ecuador gaan is dit echt een aanrader!!!
Woensdag hebben we onze laatste Spaanse les gehad en hebben we afscheid genomen van Marta. Hopelijk kunnen we ons nu redden de komende twee maanden! :-)
Vanmiddag klungelen we nog een beetje aan en morgen vertrekken we met de bus naar Baños dat bekend staat om zijn thermen. Heerlijk even een paar daagjes relaxen voordat we de naar de Amazone gaan!
Amigos, hasta la otra semana!
De verzekering is zo aardig geweest om ons in het 'economy comfort' gedeelte neer te zetten en voor een vlucht van 12 uur is een beetje extra beenruimte best prettig!
Zo tegen 18:00 uur plaatselijke tijd zijn we bij ons hostel aangekomen en moeten we toch wel even wennen aan de hoogte; deze stad ligt op 2850 meter. Best moe maar met toch nog enige honger zijn we nog maar even een hapje gaan eten, en met de prijzen van Grand Cayman nog in het hoofd is dit toch een hele verademing! We hebben het slapen helaas maar tot 20:00 uur uit kunnen stellen dus om 03:00 uur klaar wakker, fijn zo'n jetlag!
Dinsdag morgen dus mooi op tijd uit de veren en maar eens even op verkenning in de stad. In ons hostel spraken we nog een Nederlandse en die kon ons al mooi de weg wijzen naar de plaatselijke VVV. Aldaar even een kaart gescoord, want dat loopt toch een stuk makkelijker dan met de Lonely Planet onder de arm. Op niet al te grote afstand van ons hostel hebben we voor 7 dagen Spaanse les geboekt. Iedere ochtend van 09:00 tot 12:00 en dan krijg je ook nog huiswerk mee. We zijn benieuwd en hebben er wel heel veel zin in.
We hadden al een en ander gelezen over de Biking Dutchman, die organiseert atb tours waarbij je vanaf een vulkaan op 4050 meter naar beneden dendert, dus daar zijn we maar eens heen gelopen om wat info te vergaren en ach, ook maar meteen geboekt voor volgende week dinsdag. Na een hapje te hebben gegeten tussen de middag terug gelopen naar het hostel omdat de jetlag en de hoogte een beetje hun tol eisen. Eventjes op bed dan maar. Gelukkig net op tijd, want op het moment dat we op onze kamer zijn breekt er een fikse regen en onweersbui uit.
Na de rest van de middag in het hostel te hebben doorgebracht zijn we 's avonds maar eens op zoek gegaan naar een restaurantje op "La Ronda". Het is dinsdag en het miezert, dus zo heel veel sfeer hangt er helaas niet. Op zich prima gegeten, alhoewel er wel een ondefinieerbaar stuk worst op mijn bord lag. Op tijd naar bed, want de eerste les Spaans zit er aan te komen.
Gelukkig nu wel een redelijke nacht gehad en om 08:00 uur naast het bed, want om 09:00 uur moeten we in de schoolbanken zitten. Onze lerares heet Marta, naar wij schatten begin 40 en zij zal ons de komende week proberen zoveel mogelijk "basic" Spaans bij te brengen. Na eerst 2 uurtjes les te hebben gehad zijn we het centrum ingegaan om al lopend zoveel mogelijk Spaans met elkaar te spreken. Dit blijkt een erg leuke en speelse manier om de taal te leren en Marta heeft er ook zichtbaar plezier in. We zijn met haar in twee prachtige kerken geweest waar ze dan in het Spaans uitlegt over hoe en wat en dat is best redelijk te volgen. Tegen de middag zeggen we "Hasta mañana" en keren we met een enigszins vol hoofd terug richting ons hostel. De rest van de middag kunnen we ons dan mooi op ons huiswerk storten. Ikzelf ben behoorlijk enthousiast, hoewel ik me wel realiseer dat dit een behoorlijk pittig weekje gaat worden.
Lesdag 2; het onregelmatige werkwoord zijn en welteverstaan in twee toestanden. Daarnaast hebben we ons bezig gehouden met vervoegingen van regelmatige werkwoorden, eindigend op -ar, -er en -ir. Het ene moment denk ik het komt wel goed en het andere moment zie ik door de bomen het bos niet meer...
Na wederom twee uurtjes in de schoolbanken zijn we met een ander klasje en onze leraressen naar de centrale markt vertrokken. Een groot gebouw waar je eigenlijk alles wel kan kopen wat je je bij een markt voor kan stellen. Aldaar hebben we boodschappen gedaan om vervolgens met zijn allen te gaan koken. Tortilla's bestaande uit geprakte aardappelen en boter, gevuld met kaas. Daarnaast gekookte chorizo en dat is niet de chorizo zoals wij deze kennen, maar meer in de vorm van braadworsten en dan in stukken gesneden. Echt heerlijk en een authentiek Ecuadoriaans gerecht. Terwijl de aardappelen stonden te koken hebben we ook met zijn allen nog even een paar salsa-pasjes geleerd, erg hilarisch.
Terug in ons hostel weer druk aan het huiswerk, maar omstreeks 17:15 begonnen we toch wel een beetje over te lopen en de concentratie te verliezen. De boeken maar even aan de kant geschoven om even op de kamer tot rust te komen.
Enfin, je kunt nog beter plat Loenens gaan leren dan Spaans! Vervoegen van de flexibele onregelmatige werkwoorden valt niet mee. Hoewel Marta, van wie we nu weten dat ze volgende maand 49 wordt, erg haar best doet, lopen we gewoon over! 'S middags maar even proberen bij te komen en alles te laten bezinken op het dakterras met een wijntje. Best lastig om de rust te vinden als je hoofd zo vol zit.
'S avonds heerlijk gegeten op "La Ronda" en in de karaokebar beland. Wel gek om te zien dat dat hier zo verschrikkelijk leeft. Als je een meisje wil versieren; neem haar mee naar de karaokebar. Alle romantiek ten spijt heb ik "Master of Puppets" van Metallica uit het grote boek geplukt en het viel nog in goede aarde ook. Applaus!!! De plaatselijke bedelaar nog even op weg geholpen met een pizzapuntje en eigenlijk veel te laat in bed voor de les van morgen!
En jawel, beide met een duf hoofd verschijnen we op zaterdagmorgen om 09:00 uur op school. Gelukkig pakt Marta het vandaag wat rustiger een en zijn we vooral bezig met begrijpend lezen en dat is nog best te begrijpen ook!
Terug van school eerst maar even een uurtje op bed om bij te komen en 's middags nog even een rondje door de stad gelopen en een kroegje opgezocht. Terwijl wij daar zitten komt de regen met bakken uit de lucht en omdat we onderaan een heuvel zitten komen de putdeksels naar boven. Ach, wij zitten tenminste droog.
'S avonds wederom op "La Ronda" gegeten, want dat is zo lekker dicht bij. Ik heb maar zo wat besteld, niet wetende wat ik krijgen zou, en warempel: spareribs!
Nog een poosje blijven zitten in het restaurant want het was er best gezellig en er was livemuziek. Van onze buren nog een glaasje Guayusa gehad, een soort warme alcoholische sap die ze daar drinken om warm te blijven. Veel beter in ieder geval dan de glühwein in Duitsland.
Onze les van zondag hebben we kunnen verplaatsen naar woensdag, want het leek ons toch wel verstandig om even een dagje rust te pakken. Even lekker uit kunnen slapen en 's middags maar eens aan het huiswerk dat we hebben meegekregen. Dat bleek toch nog behoorlijk wat te zijn, want we zijn er zowat vier uur druk mee geweest.
Na een poosje lamballen op onze kamer nog even een hapje eten en dat blijkt op zondag ineens een stuk minder makkelijk dan de rest van de dagen. Het gros van de mensen is hier katholiek en dat blijkt ook wel, want de meeste restaurants en bars zijn gesloten.
Maandag morgen gaan we weer vol goede moed naar onze Spaanse les alwaar het weer behoorlijk pittig is. We hebben het gevoel inmiddels aardig overloaded te zijn, maar gelukkig zitten de voornaamste dingen er inmiddels wel aardig in. Linda heeft onderweg de weg kunnen vragen en ik heb een taxi besteld voor morgen ochtend en het hostel nog met een dagje verlengd en dat in het Spaans!
'S middags is het weer eens Quitoriaans rot weer, dus dat geeft mooi de gelegenheid om wat vluchten en accomodaties te boeken naar en op Paaseiland, Tahiti en Auckland.
Morgen gaan we met de fiets van de Vulcano Cotopaxi af en komen we gelukkig eindelijk eens buiten de stad. Voor woensdag staat onze laatste lesdag op het programma en dan mogen we weer verder reizen. Gelukkig maar, want op de lessen na hebben we het hier eigenlijk wel een beetje gezien.
Om 06:00 uur opgestaan, want om 07:00 uur vertrekken we met de Biking Dutchmen richting Vulcáno Cotopaxi. We zijn met 10 personen verdeeld over 2 jeeps en het is ruim 2 uur rijden tot op de vulkaan, want onderweg moeten we een aantal maal stoppen om even aan de hoogte te wennen. We zitten in een jeep met een Amerikaan, Engelsman, Australiër en een Zwitser en onderweg wordt er gezellig over van alles en nog wat gekletst. De Australiër is bezig een bed & breakfast op te zetten en geeft ons zijn mailadres want hij wil ons wel helpen met het een en ander als we t.z.t. In Sidney aankomen.
Op 4500 meter, net onder de sneeuwgrens, aangekomen is het toch behoorlijk fris, dus we trekken maar zoveel mogelijk aan, inclusief de regenjas. Dat laatste blijkt geen overbodige luxe, want op het moment dat we 2 minuten met onze afdaling bezig zijn begint het te regenen en zijn de benen en schoenen doorweekt. De weg die we moeten afdalen (ongeasfalteerd) wordt door al die regen nog onvoorspelbaarder dan bij droog weer, dus we doen het toch maar enigszins rustig aan. Na 7 kilometer is onze eerste stop en er blijken toch al een aantal mensen in de bezemwagen te zijn gestapt. Vanaf dit punt is het allemaal wat vlakker en is het meer technisch fietsen, want constant moet je stenen, rotsen en gaten ontwijken. Wel supergaaf om te doen, met kippenvel op de rug, dus weer een geluksmomentje!!!
Rond de middag hebben we met zijn allen geluncht onder een afdakje en zijn we met de jeep terug gegaan naar de andere kant van het park. Eenmaal weer op het asfalt aangekomen konden we kiezen of we de laatste 10 kilometer wilden afdalen of met de jeep mee wilden. Onze groep zag het wel zitten, dus de fietsen werden weer van het dak gehaald. De andere groep hield het voor gezien en volgde in de jeep. Linda was zo stoer om als enige vrouw mee te gaan! Op dit stuk konden we echt vol gas naar beneden en dat gaf echt een kick. Nat waren we toch al, dus de regen deerde ons niet meer.
Vanaf hier was het nog een uur in de jeep terug naar Quito en moe maar voldaan keerden we rond 16:00 uur weer terug. Na nog even een biertje te hebben gedronken met Steven uit de USA zijn we terug gegaan naar ons hostel om een lekkere warme douche te nemen. Voor diegene die ooit naar Ecuador gaan is dit echt een aanrader!!!
Woensdag hebben we onze laatste Spaanse les gehad en hebben we afscheid genomen van Marta. Hopelijk kunnen we ons nu redden de komende twee maanden! :-)
Vanmiddag klungelen we nog een beetje aan en morgen vertrekken we met de bus naar Baños dat bekend staat om zijn thermen. Heerlijk even een paar daagjes relaxen voordat we de naar de Amazone gaan!
Amigos, hasta la otra semana!
-
12 November 2014 - 20:58
Patsy:
Hola chicos!
Jullie Spaans moet met zoveel inzet al 'muy bueno' zijn, dat kan haast niet anders. Jullie klinken al heel ingeburgerd, met taal-, kook- en salsal- les. Bier bestellen in het Spaans konden jullie al vast wel, maar een taxi en de verlenging van je B&B? Ik zeg: goed bezig! Dan moet ik me maar aan het plat Loenens gaan wagen....... En die tortilla met chorizo, ik hou me aanbevolen! Veel plezier in Baños, de naam zegt al genoeg: Lekker badderen! Ik zie nu al uit naar jullie Amazone-avonturen!
Un beso grande para vosotros! Patsy -
13 November 2014 - 01:55
Wilco Schijff:
Hey Linda en Jasper,
Leuk verhaal. Stoer die spaanse les. Staat ook altijd nog eens op ons verlanglijstje. Lijkt wel gaaf dat afdalen. Hopelijk kunnen jullie na jullie stop in Nederland de draad weer oppikken. Veel plezier de komende tijd.
Groeten. -
13 November 2014 - 08:34
Lineke:
Jammer hoor, dat jullie nu zo goed Spaans kunnen, kan ik je niet meer pesten met je legendarische uitspraak, toen je een doosje bij de blikjes bier wilde: 'uno kartonni por favor'.
Eindelijk wraak voor mijn (al was ik toen 11 jaar) 'je moet yes or no zeggen tegen die meneer'; 'jessornoo' :D
Alle gekheidos op een stokkios, klinkt intensief, maar zo'n week klinkt wel als goede manier om basis Spaans te leren, leuk!
Van een berg mountainbiken lijkt mij ook tof, en Linda is inderdaad een stoere chica dat ze niet in de watjeswagen is gaan zitten... Doen jullie voorzichtig in de Amazone. Zitten hele grote boze beesten en planten :p -
13 November 2014 - 13:44
Twan&Carine:
Hoi Linda&Jasper,
Fijn dat jullie weer onderweg zijn. Supergaaf jullie verhalen, ga zo door!! Ben nu alweer benieuwd naar de volgende.. (dus niet té veel relaxen, wordt het verhaal zo saai van -
13 November 2014 - 13:46
Twan&Carine:
Huh? Het laatste stukje ontbreekt.. Iig lekker genieten!! Groetjes Twan, Carine en kids -
13 November 2014 - 17:17
Mijn Naam:
Vet stoer, ik kan alleen 'donde aquí está la salida de emergencia'.
Wel praktisch... -
14 November 2014 - 20:48
Mark:
Wat een leuk verhaal om weer te lezen. Geweldig!!! Ben benieuwd naar de volgende ervaringen. -
15 November 2014 - 13:34
Eric:
Knap hoor om ff spaans te gaan leren en wat een belevenissen weer. En idd kan ik me voorstellen dat je nu wel ff tijd nodig hebt om te relaxen. Veel plezier en op naar het volgende verslag, erg leuk om te lezen altijd, gr eric -
18 November 2014 - 10:41
Ellen Nijhof:
Klinkt weer super! Spaans lijkt mij super gaaf om te kunnen spreken, maar ik heb niet zoveel discipline als jullie! Netjes aan het huiswerk elke dag.. De fietstocht klinkt ook super! Was de vulkaan ook nog actief? Ben heel benieuwd naar jullie volgende verhaal over Banos en de Amazone, have fun! -
19 November 2014 - 18:24
Stephen:
Linda and Jasper,
This is Steve the American from the Cotapaxi bike ride. I agree that the Cotapaxi ride is a must. If only the weather was better. It took me most of the evening to get warm.
The remainder of my stay in Quito was wonderful. I hope you continue to enjoy your journey and remain safe.
Regards
Steve
PS Thanks again for the beer!
-
20 November 2014 - 14:09
Martine Dragt:
Jasper nog gecondoleerd met je oma. Fijn dat het mogelijk was de reis even te onderbreken om bij haar afscheid te zijn. Tja het weer in Quito. Bij mij was het niet veel beter. En oh ja, al die werkwoordsvervoegingen in het Spaans. Horrible!! Handige tip: de app 'spanish verbs'. Maar toch lekker hè als je je een beetje kunt redden. Stoer hoor Linda meefietsen met the guys en dat in de regen. Ik denk dat ik het voor gezien had gehouden. Veel plezier in Banos. Dat ligt in ieder geval weer wat lager, dus warmer. Dat is wel lekker als je weer uit die hot spring moet stappen ...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
